Προδιαθεσικοί παράγοντες

Α. Παράγοντες κιινδύνου που δεν μπορούν να τροποποιηθούν:

Ηλικία: Η ηλικία είναι καθοριστική για τον καθορισμό της πιθανότητας ανάπτυξης καρκίνου του μαστού και αυξάνεται όσο αυξάνεται και η ηλικία της γυναίκας. Οι περισσότεροι και πιο προχωρημένοι καρκίνου ανακαλύπτονται μετά την ηλικία των 50 ετών.

Φύλο: Οι άνδρες μπορεί να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού, όμως η συχνότητα εμφάνισής της νόσου, είναι 100 φορές πιο μεγάλη στις γυναίκες.

Οικογενειακό ιστορικό: Όταν σε συγγενείς πρώτου κυρίως βαθμού υπάρχει ιστορικό καρκίνου του μαστού, μήτρας, ωοθηκών, ή εντέρου, τότε η πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, είναι αυξημένη.

Γονίδια: Η πιο συχνή γονιδιακή μετάλλαξη που σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, αφορά τα γονίδια BRCA 1 και BRCA 2. Τα γονίδια αυτά παράγουν πρωτεΐνες που προστατεύουν απο τον καρκίνο. Η μεταβίβαση των μεταλλαγμένων αυτών γονιδίων απο τους γονείς συνοδεύεται με σημαντικά αυξημένη έως και 80% πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του μαστού κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωή τους.
Όταν υπάρχουν αυτές οι μεταλλάξεις, ο καρκίνος έχει την τάση να εμφανίζεται σε μικρότερες ηλικίες και να είναι αμφοτερόπλευρος (να προσβάλλει και τους δύο μαστούς). Στις γυναίκες αυτές είναι επίσης αυξημένος ο κίνδυνος ανάπτυξης και άλλων μορφών καρκίνου, όπως ωοθηκών.

Εμμηνορρυσιακός κύκλος: Η πρώιμη εμμηναρχή (πρίν την ηλικία των 12 ετών), ή η καθυστερημένη εμμηνόπαυση (μετά την ηλικία των 55 ετών) αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.

Β. Παράγοντες κιινδύνου που μπορούν να τροποποιηθούν:

Κατανάλωση οινοπνεύματος: Έχει παρατηρηθεί συσχέτιση του κινδύνου να νοσήσει με γυναίκα, με την ποσότητα του οινοπνεύματος που καταναλώνει μια γυναίκα, ιδίως όταν η καθημερινή κατανάλωση υπερβαίνει τα 1 με 2 ποτήρια ποτών αυξημένης περιεκτικότητας σε αλκοόλ.

Αναπαραγωγικό ιστορικό: Γυναίκες χωρίς καμμία κύηση, ή με την πρώτη κύηση μετά την ηλικία των 30 ετών, έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Αντιθέτως, όταν η πρώτη κύηση έχει γίνει σε μικρή ηλικία , ή υπάρχουν πολλαπλές κυήσεις, τότε ο κίνδυνος καρκίνου ελαττώνεται.

Αντισυλληπτικά:  Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων από μεγάλο αριθμό γυναικών παγκοσμίως, που παρακολουθήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, έδειξε ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού σε γυναίκες που λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια. Όμως …περισσότερα

Έκθεση σε διαιθυλοστιλβεστρόλη: Πρόκειται για ένα ένα οιστρογόνο που μέχρι και την δεκαετία του 1960 χρησιμοποιήθηκε για την πρόληψη των αυτόματων αποβολών. Οι γυναίκες που εξετέθηκαν στο φάρμακο, αλλά και οι κόρες των γυναικών αυτών εξετέθηκαν ώς έμβρυα, παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Ορμονική θεραπεία υποκατάστασης: Η μακροχρόνια χρήση ορμονικών σκευασάτων, που χρησιμοποιούνται στην εμμηνόπαυση για την ανακούφηση των συμπτωμάτων της, αλλά και για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, συσχετίζεται με την αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού.

Παχυσαρκία: Έχει συσχετιστεί με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση. Αυτό ερμηνεύεται από το γεγονός ότι στον λιπώδη ιστό παράγονται ποσότητες οιστρογόνων, που επηρεάζουν την ορμονική ισορροπία της γυναίκας στην εμμηνόπαυση, όταν οι ωοθήκες παύουν να λειτουργούν.

Ακτινοβολία: Η έκθεση σε ακτινοβολία στην περιοχή του θώρακα προδιαθέτει σε ανάπτυξη καρκίνου του μαστού. Όσο πιο μικρή είναι η ηλικία που έγινε η έκθεση, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος (ιδιαίτερα όταν συμβαίνει στην εφηβική ηλικία, δηλαδή την περίοδο ανάπτυξης των μαστών)