Τι είναι η βουβωνοκήλη;

Οι κήλες αποτελούν αδύναμα, ευένδοτα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος , από όπου μπορεί να προβάλει προς τα έξω κάποιο κοιλιακό όργανο
Προκειμένου για τη βουβωνοκήλη, η περιοχή που παρουσιάζει την αδυναμία, είναι ανατομικοί σχηματισμοί στα κατώτερα τμήματα του κοιλιακού τοιχώματος (δεξιά και αριστερά) , που ονομάζονται βουβωνικοί πόροι.

Ποιά είναι τα συμπτώματα της βουβωνοκήλης;

Η βουβωνοκήλη παρουσιάζει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Μπορεί να είναι πλήρως ασυμπτωματική και να ψηλαφάται μόνο μια διόγκωση στη βουβωνική περιοχή, ή να παρουσιάζει μια ποικιλία συμπτωμάτων.
Αυτά μπορεί να είναι αίσθημα καύσους και πόνος στην περιοχή, που στους άνδρες συχνά αντανακλάται προς τους όρχεις, μέχρι τον ασυνήθιστα έντονο, συνεχή πόνο, που μαρτυρά κατά πάσα πιθανότητα την ύπαρξη κάποιας επιπλοκής.
Σε περιπτώσεις, που η διόγκωση είναι πολύ μεγάλη, δημιουργούνται προβλήματα στην κινητικότητα του ασθενούς (βάδισμα σκύψιμο κλπ.)

Τί κίνδυνος υπάρχει από την παρουσία της βουβωνοκήλης;

Άν μια βουβωνοκήλη αφεθεί χωρίς θεραπεία, με την πάροδο του χρόνου, τα συμπτώματα που προξενεί, θα γίνονται όλο και πιο έντονα.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα της βουβωνοκήλης, είναι η πιθανότητα να συμβεί κάποια επιπλοκή.
Η πιο επικίνδυνη είναι η περίσφιξη, που οδηγεί γρήγορα σε ισχαιμία του περιεχομένου της, που συνήθως είναι το έντερο.

Αυτή η επιπλοκή είναι πολύ επικίνδυνη και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, μέσα σε πολύ λίγες ώρες με επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Στην αντίθετη περίπτωση, το περιεχόμενο της κήλης (που συνήθως είναι έντερο), νεκρώνεται, και απαιτούνται βαρύτερες επεμβάσεις, όπως εντερεκτομή, με κολοστομία ή όχι, ωοθηκεκτομή, κλπ, για την σωτηρία της ζωής του ασθενούς.

Πώς αντιμετωπίζεται η βουβωνοκήλη;

Η βουβωνοκήλη είναι ανατομικό και όχι λειτουργικό πρόβλημαι. Γι αυτό η αντιμετώπιση και η θεραπεία της είναι μόνο χειρουργική.

Πότε χειρουργείται η βουβωνοκήλη;

Η βουβωνοκήλη πρέπει να χειρουργείται όποτε διαπιστώνεται, ανεξάρτητα από την ηλικία του ασθενούς. Ακόμα και αν ο ασθενής είναι μερικών ημερών, ή αρκετών δεκαετιών. Η ηλικία δεν αποτελεί αντένδειξη για την χειρουργική αντιμετώπισή της.

Το χρόνο επιλογής του χειρουργείου τον επιλέγουμε, συνεκτιμώντας διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία, η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς (συνυπάρχουσες παθήσεις), ύπαρξη συμπτωμάτων κλπ. 

Ο ασθενής πρέπει να μπεί στο χειρουργείο προγραμματισμένα και με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, όσον αφορά την γενική κατάσταση της υγείας του. Θα πρέπει να ρυθμίζονται συνυπάρχουσες ασθένειες, όπως σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, αναπνευστικά ή καρδιολογικά προβλήματα κλπ.
Σε περίπτωση όμως επιπλοκής δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου για τον έλεγχο όλων των πιθανών συνυπαρχουσών νοσηρών καταστάσεων, που μπορεί να δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα κατά την διάρκεια της επέμβασης.
Όταν συμβεί η επιπλοκή, το χειρουργείο πρέπει να είναι άμεσο και να γίνεται επειγόντως κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ο σκοπός του χειρουργείου βουβωνοκήλης

Ο χειρουργός πρέπει να καλύψει το ανατομικό χάσμα, που υπάρχει στο κοιλιακό τοίχωμα, με τεχνική, που να μη δημιουργεί τάση στους παρακείμενους ιστούς (που σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνη για τον μετεγχειρητικό πόνο). Αυτό επιτυγχάνεται με την χρήση ειδικών υλικών που ονομάζονται πλέγματα.

Τα πλέγματα είναι κατασκευές που μοιάζουν με ύφασμα (σαν κουνουπιέρα ή τούλι μπομπονιέρας), που ο χειρουργός το χρησιμοποιεί για να καλύψει το χάσμα σαν ενβάλωμα (μπάλωμα).

Το συνθετικό υλικό, που είναι κατασκευασμένο ένα πλέγμα ο οργανισμός το αναγνωρίζει ως ξένο σώμα, και ως τέτοιο προσπαθεί να το περιχαρακώσει, δημιουργώντας ένα παχύ στρώμα συνδετικού ιστού γύρω του.
Αποτέλεσμα αυτού, είναι η περιοχή της κήλης να καλύπτεται πλήρως, και το χάσμα του κοιλιακού τοιχώματος να εξαλείφεται εντελώς.

Χειρουργικοί μέθοδοι αποκατάστασης βουβωνοκήλης

Δύο είναι οι βασικές χειρουργικές τεχνικές τπου έχουμε στη διάθεσή μας για την θεραπεία της κήλης.
Η Κλασσική ή ανοιχτή τεχνική και η λαπαροσκοπική τεχνική.

Η ανοιχτή τεχνική αφορά την σύγκλειση του χάσματος και την τοποθέτηση του πλέγματος διαμέσου μιάς εγχειρητικής τομής κατά τον παραδοσιακό τρόπο της κλασσικής χειρουργικής.

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες όμως η σύγχρονη τεχνολογία έχει προσφέρει στην χειρουργική την δυνατότητα εκτέλεσης χειρουργικών επεμβάσεων με την λαπαροσκοπική μέθοδο.

Η λαπαροσκοπική τεχνική επιτρέπει την εκτέλεση επέμβασης και την τοποθέτηση του πλέγματος, διαμέσου πολύ μικρών τομών 5mm ή 10mm με την χρήση ειδικών χειρουργικών εργαλείων. Ο χειρουργός βλέπει την εικόνα του χειρουργικού πεδίου μεγεθυμένο και χειρίζεται τα εργαλεία, βλέποντας στην οθόνη δια μέσου μιας πολύ λεπτής κάμερας.

Η τοποθέτηση του πλέγματος με την τεχνική αυτή μπορεί να γίνει είτε διακοιλιακά (μέσα από την κοιλιακή κοιλότητα) είτε προπερινοναικά (διαμέσου των διαφόρων στρωμάτων του κοιλιακού τοιχώματος)

Πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής μεθόδου βουβωνοκήλης

• Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος
• Γρηγορότερη επιστροφή στην εργασία
• Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα
• Δυνατότητα ελέγχου ύπαρξης κήλης και στην αντίθετη πλευρά

Ποιά μέθοδος πρέπει να επιλεγεί κάθε φορά

Ο χειρουργός θα πρέπει να είναι έμπειρος και εξοικειωμένος και με την ανοιχτή και με την λαπαροσκοπική μέθοδο.
Αυτός είναι που θα συνεκτιμήσει παράγοντες όπως, η ηλικία του ασθενούς, ή φύση της εργασίας του, η κατάσταση της υγείας του, το μέγεθος της κήλης, προηγηθείσες επεμβάσεις, η ύπαρξη ή όχι επιπλοκών και με βάση την εμπειρία του θα προτείνει την πιο ενδεδειγμένη μέθοδο, για την επιδιόρθωση της βουβωνοκήλης του ασθενούς του.

H επιλογή όμως, της ανοιχτής ή της λαπαροσκοπικής μεθόδου, τελικά, θα πρέπει να γίνει από τον ίδια τον ασθενή, αφού ενημερωθεί πλήρως και για τις δύο εναλλακτικές λύσεις.