Ινοαδένωμα μαστού

Τα ινοαδενώματα είναι καλοήθεις όγκοι του μαστού που αναπτύσσονται τόσο από στοιχεία του αδενικού ιστού όσο και από στοιχεία του συνδετικού ιστού.
Γίνονται αντιληπτά συνήθως από την ίδια την γυναίκα σαν ψηλαφητά ογκίδια και προξενούν μεγάλη ανησυχία, μέχρι να αποκλειστεί η πιθανότητα ύπαρξης καρκίνου.
Πιστεύεται ότι αναπτύσσονται εξαιτίας της αυξημένης ευαισθησίας των ιστών του μαστού στην επίδραση των αναπαραγωγικών ορμονών.
Εμφανίζονται πιο συχνά σε νεαρότερες ηλικίες, συνήθως στις δεκαετίες των 20 και των 30. Μπορούν όμως να εμφανιστούν σε γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας.

Κλινικά παρουσιάζονται σαν ψηλαφητά ογκίδια του μαστού
-συνήθως ανώδυνα
-με σαφές περίγραμμα
-με μαλακή ελαστική δομή και
-ευκίνητα κάτω από το δέρμα κατά την κλινική εξέταση.
Ένα σημαντικό ποσοστό όμως αυτών, θα αυξηθεί σε μέγεθος, ιδιαίτερα στην εφηβεία ή στην διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού.

υπερηχογραφική απεικόνιση ινοαδενώματος

Διάγνωση

Η διάγωση των ινοαδενωμάτων γίνεται με την λεγόμενη τριπλή εκτίμηση
1. κλινική εξέταση από μαστολόγο
2. μαστογραφία ή υπερηχογράφημα
3. βιοψία με λεπτή βελόνα ή με κόπτουσα βελόνα (core biopsy)
O ειδικός μαστολόγος θα αποφασίσει ανάλογα με την ηλικία της ασθενούς, το οικογενειακό και το ατομικό της ιστορικό, αλλά και τα λοιπά χαρακτηριστικά του όγκου, ποιά διαγνωστικά εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν για την εκτίμηση της βλάβης.

Θεραπεία

Η θεραπεία των ινοαδενωμάτων μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική.

Στην συντηρητική, επιλέγουμε την απλή παρακολούθηση, του ινοαδενώματος με κλινική εξέταση για την διαπίστωση αλλαγών στο μέγεθος, την υφή ή την ευαισθησία ή την ύπαρξη καθήλωσης στους παρακείμενους ιστούς. Επίσης ελέγχουμε λεπτομερώς την πορεία του στη διάρκεια του χρόνου, με την μαστογραφία (άν επιτρέπεται) και το υπερηχογράφημα.

Στην χειρουργική, θεραπεία το σύνολο της βλάβης αφαιρείται και αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση.

Εκτός της πλήρους χειρουργικής αφαίρεσης, βιοψία μπορεί να γίνει είτε με λεπτή βελόνα (FNA), είτε με κόπτουσα βελόνα (core biopsy).

H επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής αντιμετώπισης εξατομικεύεται και εξαρτάται από το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, από τα χαρακτηριστικά του ινοαδενώματος, την εξέλιξή του με την πάροδο του χρόνου, αλλά και τις προτιμήσεις της κάθε γυναίκας.
Έτσι ινοαδενώματα με μικρό μέγεθος που δεν παρουσιάζουν αλλαγές στο μέγεθός τους, και η ιστολογική τους εξέταση μετά από βιοψία δεν ανέδειξε κάποιο ύποπτο στοιχείο, αντιμετωπίζονται συντηρητικά, πάντα όμως με στενή παρακολούθηση για την έγκαιρη διαπίστωση και της παραμικρής αλλαγής.

Όταν όμως το μέγεθός του είναι μεγάλο, όταν έχουμε αύξηση του μεγέθους του σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, όταν η ιστολογική εξέταση μετά από βιοψία αναδείξει ύποπτα στοιχεία, τότε η χειρουργική εξαίρεσή του είναι επιβεβλημένη.

Αν επιλεγεί η συντηρητική θεραπεία, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει βιοψία με βελόνη, για την ιστολογική επιβεβαίωση της διάγνωσης, ότι δηλαδή πρόκειται για ινωαδένωμα.

  Οι περισσότερες γυναίκες επιλέγουν την χειρουργική αφαίρεση των ινοαδενωμάτων καθ ότι υπάρχει πιθανότητα αύξησης του μεγέθους των, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, γεγονός που επιτείνει την ανησυχία της ασθενούς.

Επιπλοκές

Τα περισσότερα ινοαδενώματα δεν επηρεάζουν την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του μαστού.  Όταν όμως έχουμε ένα σύνθετο ινοαδένωμα, (όταν δηλαδή το ινοαδένωμα περιέχει κυστικές περιοχές, περιοχές ακτινολογικά πιο πυκνές ή ακτινοσκιερές ασβεστώσεις), αυξάνεται η πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου.
Η διάγωση του σύνθετου ινοαδενώματος τίθεται από τον παθολογοανατόμο μετά από την χειρουργική εξαίρεση του.